GAŁGANY & ODNOWA

Mówią : długie włosy, krótki rozum
Mówią, że nie mamy ideałów,
Że myślimy wciąż tylko o sobie
Dziś więc coś miłego dla was mamy
Mamy dla was kwiaty...

(J.Grań - Mamy dla was kwiaty)

Kolejny projekt niestrudzonego Wojciecha Okrojka powstał pod koniec 1968 roku na bazie Lunatyków.

 Wojciech Okrojek w karykaturze J.Sienkiewicza (Źródło Widnokrąg 22.11.1969)


Lepsze położenie Powiatowego Domu Kultury, spowodowało, że Lunatycy przeszli pod patronat PDK, zmieniając równocześnie nazwę na Gałgany. Z dawnych Lunatyków w składzie zespołu znaleźli się Józef Homik-organy, Janusz Dyś-perkusja, Roman "Bodek" Dobrzański-gitara, śpiew. Do zespołu dołączyli Stanisław Okrojek-gitara basowa, śpiew (młodszy brat Wojciecha) oraz wokalistki Lucyna Pliś i Maria "Majka" Konosow.

W zespole szybko nastąpiły zmiany, Józef Homik po wygraniu Międzynarodowego Konkursu im. Jana Kiepury w Krynicy rozpoczął karierę operową, najpierw w Operze Śląskiej, a następnie na scenach operowych całego świata. Po zakończeniu kariery osiadł na stałe w Chicago. Jego miejsce w Gałganach zajął jarosławianin, instruktor w PDK Lubaczów, Zbigniew Drewniak, który przejął też funkcje kierownika muzycznego. W tym samym mniej więcej czasie nowym perkusistą i wokalistą zespołu został Stanisław Dutkiewicz (ex Luna, Dziewiątka), a późnym latem 1969 skład uzupełnił drugi gitarzysta Lucjan Chłopek.

Repertuar zespołu od początku obejmował covery polskich i zachodnich wykonawców rockowych (The Animals, Bob Dylan, The Beatles, The Rolling Stones, Blackout, Niebiesko-Czarni, Heliosi), utwory odziedziczone po Lunatykach, jak również własne kompozycje i modne podówczas przeróbki melodii ludowych. Grupa stworzyła nawet swój własny rytuał, każdy koncert zaczynał się od "The House Of The Rising Sun", który stał się jej sygnałem i wizytówką.

Zespół po zajęciu II miejsca w Festiwalu Piosenki Roztocze 1969, szybko stał się wizytówką miasta i powiatu. Czwartkowe wieczorki taneczne dla młodzieży wypełniały salę PDK lub Lubianej do granic możliwości, grupa wystąpiła  min. na wojewódzkim balu sylwestrowym w Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie i I Polsko - Ukraińskim Spotkaniu w Prusiu, bardzo prestiżowym podówczas wydarzeniu, o którym pisała nie tylko lokalna prasa. Możliwe było to między innymi, dzięki sprzętowi jaki załatwił grupie W.Okrojek w tym poszukiwanym wówczas gitarom "Jolana".

13 lipca 1969 roku zespół nagrał sesję dla Radia Rzeszów. Nadano ją 16 lipca jako "Spotkanie z lubaczowskim zespołem Gałgany" w opracowaniu red. Juliana Woźniaka. Nagrania odnalazły się w Radiu Rzeszów i dzięki uprzejmości Redakcji znajdą się na wydanej po ponad 45 latach płycie zespołu Gałgany. W nagraniu uczestniczyli: Lucyna Pliś, Maria Konosow, Stanisław Dutkiewicz, Roman Dobrzański, Stanisław Okrojek, Zbigniew Drewniak.

.

 GAŁGANY w Prusiu 09.1969 ( zdjęcie ze zbiorów Z.Drewniaka) od lewej: Stanisław Okrojek, Roman Dobrzański, Lucyna Pliś, Lucjan Chłopek, Stanisław Dutkiewicz  i Zbigniew Drewniak

W Gałganach  zachodziły od 1970 zmiany personalne. Odeszli Maria Konosow i Lucjan Chłopek, a przez pewien czas śpiewały Swietłana Michalina (ex Dziewiątka) i Danuta Załuska. Stanisława Dutkiewicza na perkusji zastąpił Jerzy Czekalski, a potem Andrzej Jagodziński. W 1972 roku do zespołu powrócił perkusista i wokalista Stanisław Dutkiewicz.

Na początku 1971 roku  Gałgany zmieniły nazwę na bardziej "poważną" czyli Odnowa, muzycy zaczęli wprowadzać modne w tym czasie elementy jazz rockowe. Grupa Odnowa, znana podówczas nie tylko w Lubaczowie, ale i w województwie, rozbudowała skład o sekcję dętą : Marek Karkos, Adam Kowal, współpracowała również z zespołem Margerytki, prezentując wspólnie program muzyczny "Wiosna majem wróci". Miała swoją cykliczną audycję w lubaczowskim radiowęźle, uczestniczyła w modnych podówczas przeglądach zespołów młodzieżowych, koncertowała w całym województwie, co dostrzegła lokalna prasa.

Notatka z Nowin Rzeszowskich o koncercie w klubie "Turkus" przy WDK w Rzeszowie

ODNOWA (ex Gałgany) 1971 od lewej: Bodek Dobrzański, Lucyna Pliś, Jerzy Czekalski, Stanisław Okrojek (zdjęcie z zbiorów S.Okrojka)

 Marek Karkos i Adam Kowal (źródło Życie Przemyskie 12.03.71)

Po wyjeździe Zbigniewa Drewniaka na stałe do Jarosławia w 1973, gdzie już jesienią 1972 objął funkcje kierownika Ogniska Baletowego, a potem Dyrektora Państwowej Szkoły Muzycznej, zespół stopniowo wygasił działalność. Stanisław Okrojek poświęcił się ruchowi łowieckiemu, w którym pełni do dziś wysokie funkcje w skali ogólnopolskiej. Roman Dobrzański rozpoczął współpracę z muzykami młodszego pokolenia w zespole "Mam pomysł", a następnie stworzył grupę "Anons". Stanisław Dutkiewicz, po krótkiej współpracy z Zespołem Tadeusza Bukowskiego wraz z Andrzejem Jagodzińskim dołączył do zespołu Dwa Plus Dwa.

NAGRANIA RADIOWE: 
16.07.1969
Jak dobrze żonom (mel.lud)
Zapomnę wszystko [Zostań dziś ze mną]
Mój płacz ukoi wiatr ( z repertuaru Ali Eksztajn)
Miłość nigdy nie złamie się
Wspomnisz tamte dni [Gdzie odnaleźć ciebie mam]
Spokojnie śnij ( z repertuaru Blackout)
Gaśnie lato
Massachusetts (z repertuaru Bee Gees)

Prezent dla czytelników bloga "Jak dobrze żonom" grają śpiewają Gałgany. Rok 1969.

 

 To tylko zarys biogramu zespołu.  Będę wdzięczny za wszelkie uzupełnienia, korekty i uwagi, które pomogą uzupełnić powyższe informacje

MARGERYTKI

 Będziesz tylko w tej piosence,
W słowach, które porwał wiatr,
W tej piosence, w której kiedyś twój znalazłam ślad

(J.Kondratowicz - Będziesz tylko w tej piosence)

Rosnąca w kraju popularność żeńskich zespołów wokalnych, takich jak Alibabki, Filipinki, Partita, spowodowała, że tego typu grupy wyrastały spontanicznie w całym kraju  jak grzyby po deszczu. Nie ominęła ta moda i naszego powiatu. Oprócz znanych już dziewcząt z Dziewiątki działającej przy LO istniały np. Katarzynki przy Szkole Podstawowej nr 1, podobne próby podejmowano w innych szkołach, czy świetlicach wiejskich.

Jedną z takich grupek próbujących śpiewać dziewcząt zaopiekował się nauczyciel wychowania muzycznego i instruktor kulturalny przy PGR w Oleszycach Marian Koba. W 1968 oficjalnie zadebiutował zespół Margerytki, działający przy PGR w Oleszycach. Do współpracy z dziewczynami M. Koba zaangażował założony niedawno zespół Dwa Plus Dwa, w którego skład sam oficjalnie wszedł jako organista. Inspektorat PGR zapewniał obu zespołom znakomite warunki jak na te czasy. Oba zespoły otrzymały nowoczesny sprzęt nagłaśniający i muzyczny, zwrot kosztów udziału w licznych festiwalach i konkursach, stały się wręcz wizytówką Inspektoratu PGR w Oleszycach, jednego z większych w kraju. Odwdzięczyć się oczywiście musiały oprawą muzyczną imprez oficjalnych i okolicznościowych, oraz przygrywać na zabawach organizowanych w świetlicach PGR nie tylko w Oleszycach, ale i całym powiecie. Margerytki uczestniczyły między innymi w słynnym przejeździe pierwszomajowym 1971 ulicami Lubaczowa na platformie zbudowanej na kombajnie ziemniaczanym (wraz z Dwa Plus Dwa) i sprzętem zasilanym przez agregat prądotwórczy.

 

MARGERYTKI i DWA PLUS DWA na Festiwalu w Sanoku 1971 (zdjęcie ze zbiorów R.Trubacza) od lewej Krystyna Samagalska, Ryszard Rewers, Zofia Marczak, Krystyna Rogalska, Wanda Czarnecka, Jan Lechowicz i zasłonięci Marian Koba, Ryszard Trubacz oraz Jan Bauer

W pierwszym składzie Margerytek występowały Wanda Czarnecka,  Zofia Marczak, Krystyna Rogalska, nieco później uzupełniły je na kilkanaście miesięcy Danuta Czarnecka i Danuta Sroczyńska, a potem zespół wrócił do trzyosobowego składu.

MARGERYTKI w składzie pięcioosobowym  (źródło Nowiny Rzeszowskie 1970)

W pierwszym okresie działalności Margerytki koncertowały głównie z zespołem Dwa Plus Dwa, biorąc udział w Międzywojewódzkim Przeglądzie Amatorskich Młodzieżowych Zespołów Wokalno - Muzycznych w Sanoku1971 i Ogólnopolskim Festiwal Muzyki Młodzieżowej w Rytmie Ludowym — Miechów-72, uczestniczyły też w programie muzycznym "Z piosenką na ty".

 Menadżer Wojciech Okrojek i jego podopieczni z grup DWA PLUS DWA i MARGERYTKI przed PDK w Lubaczowie (zdjęcie z archiwum R. Rewersa)

Po objęciu przez Mariana Kobę kierownictwa PDK w Lubaczowie, zespół występował  często z grupą Gałgany i Odnowa, między innymi w wspólnym widowisku "Wiosna majem wróci", co odnotowała lokalna prasa.

W 1973 roku Margerytki wzięły jeszcze udział w Festiwalu Muzycznym Roztocze otrzymując III nagrodę w kategorii grup wokalnych (II nagrody nie przyznano) i Festiwalu 30 piosenek na 30 lecie a potem działalność zespołu stopniowo zanikła. Jedynie Krystyna Rogalska kontynuowała jeszcze jakiś czas karierę , dołączając do Dwa Plus Dwa.

 

MARGERYTKI i DWA PLUS DWA  w Łańcucie (zdjęcie z archiwum M. Koby)

 
To tylko zarys biogramu zespołu.  Będę wdzięczny za wszelkie uzupełnienia, korekty i uwagi, które pomogą uzupełnić powyższe informacje

DWA PLUS DWA

Gdzie jest Big-Beat Land
Big-beatowy kraj,
gdzie się cały rok
na gitarach gra,
gdzie w jesienne dni
lecą nutki z drzew,
mocno wali w dach
perkusista - deszcz

(K.Dzikowski - Big-Beat Land)

Moda na big beat w drugiej połowie lat sześćdziesiątych rozpowszechniła się nie tylko w Lubaczowie, ale również w okolicznych miejscowościach, szczególnie w Oleszycach. Z różnych mniej lub bardziej trwałych projektów jak np. Niebiesko-Czerwoni, szerszą popularność zdobyły zespoły Dwa Plus Dwa i Margerytki.

Grupa Dwa Plus Dwa powstała z inicjatywy gitarzysty Jana Lechowicza, nauczyciela miejscowej szkoły i perkusisty Jana Bauera. Na pierwsze próby, odbywające się w od końca 1968 w oleszyckiej świetlicy, zaproszono drugiego gitarzystę  Ryszarda Rewersa i pochodzącego z Młodowa basistę Ryszarda Trubacza.

Od imion członków zespołu : dwóch Janów i dwóch Ryszardów zespół przyjął nazwę DWA PLUS DWA. Na początku 1969 roku kontakt z zespołem nawiązał nauczyciel muzyki w Zespole Szkół Rolniczych i instruktor kulturalny w PGR, Marian Koba, który w tym czasie był opiekunem zespołu wokalnego Margerytki. Dwa Plus Dwa przeszły pod patronat Inspektoratu PGR jako zespół akompaniujący Margerytkom, a Marian Koba dołączył do zespołu jako organista i kierownik muzyczny. Nieco później skład uzupełniła wokalistka Krystyna Samagalska, a menadżerem zespołu został Wojciech Okrojek, opiekujący się równolegle lubaczowskimi Gałganami.

 Grupa otrzymała od miejscowego PGR ogromne jak na te czasy fundusze na zakup sprzętu (100 tys zł), za które Marian Koba zakupił w NRD nowoczesny sprzęt : dwie gitary, bas, wzmacniacze, kolumny i organy Matador-Farfisa. Takim sprzętem mógł się pochwalić mało który zespół w Polsce. W 1971 roku, kiedy zespól wystąpił w Międzywojewódzkim Przeglądzie Amatorskich Młodzieżowych Zespołów Wokalno - Muzycznych w Sanoku, z prośbą o możliwość zagrania na sprzęcie zespołu zwrócili się muzycy początkującej wówczas Budki Suflera. Zespół posiadał własnego elektryka odpowiedzialnego za sprzęt, którym był Krzysztof Strycharz. 

Dwa Plus Dwa na Festiwalu Związków Zawodowych Reszów 1970 (zdjęcie ze zbiorów R.Trubacza)od lewej : Marian Koba, Krystyna Samagalska, Jan Lechowicz, Jan Bauer, Ryszard Rewers (nieobecny Ryszard Trubacz - powołany na ćwiczenia rezerwistów)
Repertuar zespołu obejmował głównie znane polskie przeboje, muzycy opracowywali też na "bigbeatowo" piosenki ludowe.
Dwa Plus Dwa przez kilka lat reprezentował nasz powiat w licznych imprezach jak. Festiwal Rolniczych Związków Zawodowych 1970, Festiwal Piosenki Roztocze '71 (I miejsce), Międzywojewódzki Przegląd Amatorskich Młodzieżowych Zespołów Wokalno - Muzycznych w Sanoku ( z Margerytkami, 1971,1973),  Ogólnopolski Festiwal Muzyki Młodzieżowej w rytmie ludowym — Miechów-72. W tym ostatnim Jana Bauera zastąpił chwilowo na perkusji Janusz Dyś. 
W latach 1971-1972 grupa wspólnie z Margerytkami miała własny program artystyczny "Z piosenką na ty" prezentowany na licznych estradach Polski południowo-wschodniej.

                                    Z programu festiwalu w Miechowie

DWA PLUS DWA na festiwalu w Miechowie 1972 (zdjęcie ze zbiorów K.Barzyk) od lewej: Krzysztof Strycharz (technik zespołu), Ryszard Rewers, Janusz Dyś, Ryszard Trubacz, Krystyna Samagalska, Jan Lechowicz

 Oczywiście zespół brał również udział w oficjalnych imprezach okolicznościowych, np z okazji 1 Maja,  gdzie po raz pierwszy w 1971 roku zaprezentował możliwość gry w "ruchu", prezentując się w czasie pochodu na platformie zbudowanej na kombajnie ziemniaczanym z sprzętem podłączonym do agregatu prądotwórczego.

Pierwsza mobilna grupa big beatowa w pochodzie pierwszomajowym (zdjęcie z archiwum R.Rewersa)

W 1970 roku Marian Koba został dyrektorem Powiatowego Domu Kultury w Lubaczowie, dzięki czemu zespół częściej występował w Lubaczowie rywalizując z popularnymi Gałganami. Na przełomie 1973 i 1974 zespół wobec niezbyt przychylnej dla tego rodzaju twórczości atmosfery okresu gierkowskiego trochę przyhamował swoją półprofesjonalną działalność, częściej udzielając się w grze dansingowo-rozrywkowej.

W tym czasie karierę muzyczną zawiesili kierownik organizacyjny zespołu Jan Lechowicz i Jan Bauer, a w 1974 Ryszard Rewers. W ich miejsce pojawili się Jerzy Urgalski - gitara (1974), Stanisław Dutkiewicz – perkusja (1974), gitara (1975-77), Andrzej Pawelec – gitara (1974), Andrzej Jagodziński – perkusja (1974-1975), Krystyna Rogalska – perkusja (1976), Jan Dorota – perkusja (1977)

W roku 1976 grupę opuściła Krystyna Samagalska-Barzyk. W tym czasie działalność grupy ograniczać zaczęła się do obsługi dancingów w restauracji "Zdrojowa" w Horyńcu Zdroju.

Na przełomie 1976/76 roku, po wyjeździe Mariana Koby do Łańcuta, gdzie podjął pracę w Państwowej Szkole Muzycznej zostając z biegiem czasu jej dyrektorem, zespół zakończył działalność. Z pozostałych muzyków Ryszard Trubacz i Andrzej Jagodziński kontynuowali muzykowanie w lubaczowskiej "supergrupie" Anons Ryszarda Dobrzańskiego, a Stanisław Dutkiewicz i Krystyna Samagalska współpracowali z parajazzowym Zespołem Władysława Bema.

 1973/1974 (zdjęcie ze zbiorów M.Koby) od lewej : Marian Koba - fortepian, organy, Jerzy Urgalski - gitara, Stanisław Dutkiewicz - perkusja, Andrzej Pawelec - gitara

Łańcut 1974. Krystyna Samagalska, Marian Koba, Ryszard Rewers, Andrzej Jagodziński, Ryszard Trubacz

Dwa Plus Dwa 1976 (zdjęcie ze zbiorów S.Dutkiewicza) od lewej : Stanisław Dutkiewicz - gitara, Marian Koba - organy, Krystyna Rogalska - perkusja, Krystyna Samagalska - śpiew, Ryszard Trubacz- gitara basowa

To tylko zarys biogramu zespołu.  Będę wdzięczny za wszelkie uzupełnienia, korekty i uwagi, które pomogą uzupełnić powyższe informacje

LUNATYCY

Kołem los toczy się, dzisiaj tu, jutro gdzieś
Wstęgi szos, nieba blask
Prowadź mnie, prowadź mnie moja gwiazdo
Zanim dzień skończy się
Jeszcze coś, jeszcze co spotka mnie
Wino lej aż do dna
Póki czas, póki czas graj muzyko, graj
Muzyko graj, muzyko graj

(J.Tomasz - Pożegnanie z gitarą)

Zespół utworzony pod patronatem Wojciecha Okrojka  i działający przy Zakładach Roszarniczych w Lubaczowie od końca 1963 roku.
Działalność wcześniejszej Luny zaczynała coraz częściej ograniczać się do komercyjnej gry w Lubianej, Wojciech Okrojek ściągną do Lubaczowa znanych  w województwie muzyków Henryka Głowę-saksofon tenorowy, Franciszka Pelca-fortepian, organy, Zbigniewa Dziundzio-gitara i Martę Rusin-śpiew. Zespół uzupełnili Janusz Dyś-perkusja (współpracujący wcześniej z M.Domaradzkim) i Leszek Zawisza-gitara basowa (z Luny), oraz Maria Grądzka-śpiew. Z zespołem występowały ponadto Zofia Pliś, Krystyna Karkos i Irena Dubiel. Od połowy 1964 roku z  grupą współpracował pochodzący z Jasła gitarzysta prowadzący Maciej Dietl. Zespół otrzymał nazwę Lunatycy, jako konkurencja Luny. Muzycy występowali w czerwono-czarnych barwach z naszytym złotym półksiężycem - godłem zespołu

Zespół LUNATYCY na balu karnawałowym w Zakładach Roszarniczych 01.1964 (zdjęcie ze zbiorów M. Polak) od lewej Franciszek Pelc, Janusz Dyś, Henryk Głowa, Zbigniew Dziundzio, Leszek Zawisza

 Perkusista Janusz Dyś w otoczeniu wokalistek Lunatyków : Marty Rusin i Ireny Dubiel 1964 (zdjęcie ze zbiorów M. Polak)

Lunatycy przejęli funkcję reprezentacyjnego zespołu Zakładów Roszarniczych, a równocześnie reprezentacyjnego zespołu miejskiego. Wyposażony został w nowoczesne gitary "Jolana", przy czym część sprzętu współdzielił z konkurencyjną Luną. Repertuar obejmował w tym czasie największe przeboje polskiej muzyki młodzieżowej, Muzycy na "bieżąco" opracowywali największe szlagiery Niebiesko-Czarnych i Czerwono-Czarnych.
Większość muzyków grę w Lubaczowie, musiało godzić z pracą w klezmerskich zespołach w Łańcucie, Jarosławiu i Rzeszowie. Fakt ten oraz nieporozumienia osobiste w zespole  doprowadziły do poważnych zmian w składzie zespołu w 1965 roku. Z starego składu pozostał jedynie Janusz Dyś i wokalistka Zofia Pliś a skład uzupełnili muzycy z Kationów : basista Jerzy Urgalski, gitarzysta Józef Dobrowolski, drugi gitarzysta i wokalista Bodek Dobrzański , finalistka II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Dołączyli do nich wokalistka Barbara Sołga (ex Dziewiątka) i absolwent Przemyskiej Szkoły Organowej pracujący jako instruktor w PDK w Lubaczowie Józef Homik, wspierając zespół na organach. Okazjonalnie z współpracę z Lunatykami kontynuowała też Zofia Karkos.
H.Głowa, J.Dziundzio, F.Pelc i. M.Rusin kontynuowali karierę w klezmerskich formacjach jarosławskich i rzeszowskich, długo utrzymując kontakty z lubaczowskimi muzykami. Stąd na przełomie lat 60 i 70 często można było spotkać naszych instrumentalistów dorabiających sobie w najlepszych lokalach Rzeszowa, Łańcuta i Jarosławia.
W latach 1965-1967 Lunatycy byli ( obok Dziewiątki ) muzyczną wizytówką Lubaczowa. Kontynuowali tradycję grania "fajfów" dla młodzieży, które odbywały się najczęściej w świetlicy Zakładów Roszarniczych, uczestniczyli w obsadzie imprez okolicznościowych i festynów. Koncertowali również poza Lubaczowem np. w Przeglądzie Amatorskich Zespołów Muzycznych" O Laur Dwudziestolecia" w Tarnobrzegu w roku 1965 i Przeglądzie Młodzieżowych Zespołów Polski Południowej w Jeleniej Górze, gdzie Józef Homik i Barbara Sołga zdobyli indywidualne nagrody. Działalność zespołu dostrzegła lokalna prasa.

LUNATYCY przed wyjazdem na nagranie do Rzeszowa 1966 : (zdjęcie ze zbiorów J. Dobrowolskiego) od lewej :Roman Dobrzański - gitara solowa, śpiew, Janusz Dyś - perkusja, Barbara Sołga - śpiew, Jerzy Urgalski - gitara basowa, Józef Dobrowolski - gitara rytmiczna.

Krystyna Karkos i Zofia Pliś (żródło Marta Gdula- Edukacja w lubaczowskim liceum http:/lo-lubaczow.pl/components/download/send.php?pos_id=127) 

Józef Homik - zdjęcie z początków kariery operowej

Repertuar  Lunatyków obejmował zarówno covery znanych zespołów rockowych jak The Rolling Stones, The Beatles, The Animals czy polskich Niebiesko-Czarnych, Czerwonych Gitar itp., jak i własne kompozycje, których twórcami byli Jozef Homik i Bodek Dobrzański.  W 1966 roku Lunatycy nagrali sesję dla Radia Rzeszów z kompozycjami Józefa Homika. Niestety nagrania nie zachowały się.

Zespół, w którym każdy muzyk miał pseudonim : Peresta, Ludwik, Bodzio, Cynamon, Kotek, Fafik, na przełomie 1967 i 1968 roku przekształcił się w zespół "Gałgany", znaleźli się tam min. Józef Homik, Ryszard Dobrzański i Janusz Dyś. Józef Dobrowolski skoncentrował się na innych formach działalności artystycznej (malarstwo, rzeźba), Jerzy Urgalski, po przerwie na studia, kiedy grał w różnych zespołach przemyskich i rzeszowskich, w tym w zespole Antoniego Kopfa, po powrocie do Lubaczowa przez krótki okres współpracował z zespołem Dwa Plus Dwa.

To tylko zarys biogramu zespołu.  Będę wdzięczny za wszelkie uzupełnienia, korekty i uwagi, które pomogą uzupełnić powyższe informacje

DZIEWIĄTKA [SIÓDEMKA, ÓSEMKA]

Usiądzie ballada przy ogniu wędrowca

I wrzuci do ognia gałązkę jałowca.

Kto raz się zachłysnął podobnym zapachem,

Ten nigdy nie uśnie pod dachem.

(M. Terlikowska - Cygańska ballada)

Harcerski zespół wokalny założony przez nauczycielkę LO  Danutę Hamułkę prawdopodobnie w 1962 roku, początkowo jako "Siódemka", a potem "Dziewiątka". Niewątpliwie inspiracją dla tej inicjatywy, była rosnąca popularność "Filipinek", podobny repertuar miały też w programie dziewczęta Dziewiątki. Od okolicznościowych piosenek śpiewanych na uroczystościach szkolnych i miejsko-powiatowych, poprzez piosenki harcerskie do popularnych przebojów muzyki młodzieżowej.

Pierwszy skład zespołu stanowiły : Danuta Hamułka - opiekunka zespołu, Danuta  Czeterbok, Jadwiga Dobrowolska, Zdzisława  Korejba, Krystyna Kosior, Marta  Kosior, Małgorzata Pióro, Maria  Szałańska i pianistka Halina Butyńska jako akompaniatorka.

SIÓDEMKA (żródło Marta Gdula- Edukacja w lubaczowskim liceum http:/lo-lubaczow.pl/components/download/send.php?pos_id=127) od lewej : Zdzisława  Korejba, Małgorzata Pióro,  Marta  Kosior,  Tadeusz  Kic (nauczyciel),  Jadwiga Dobrowolska,  Maria  Szałańska, Danuta  Czeterbok, Krystyna Kosior.

Po rozszerzeniu składu i zmiany nazwy zespół zdobył dużą popularność nie tylko w Lubaczowie, ale uczestniczył również w licznych konkursach i  przeglądach muzycznych na terenie województwa, pisała też o nim lokalna prasa.
Dziewiątka współpracowała też z miejscowymi zespołami big beatowymi, Luną i Lunatykami. Współpracę z zespołem podjął jako wokalista i gitarzysta - akompaniator Stanisław Dutkiewicz.

DZIEWIĄTKA na dworcu kolejowym w Rzeszowie 1964 (?) (zdjęcie ze zbiorów S.Dutkiewicza) Od lewej: Jadwiga Kwiatkowska, Barbara Sołga, Halina Kwiatkowska, Danuta Hamułka [nauczycielka i kierowniczka], Maria Hamułka, Stanisław Dutkiewicz, Ewa Szałańska, Danuta Słotwińska, Jagoda Niemiec, Aleksandra Dec,  Kalina Kozłowska

W  lutym 1966 Dziewiątka wystąpiła w telewizyjnym programie red. M. Wiśniewskiej "Wędrówki telewizyjnych przyjaciół" wykonując min. piosenki "Czarny kot" i "Good Bye". To niezwykłe wydarzenie oglądane było na żywo w TV przez cały Lubaczów. Ulice podobno dosłownie opustoszały. 

 

Spotkanie z red. M. Wiśniewską 02.1966 od lewej M.Wiśniewska, ..... Materna, Halina Bobrecka, Ewa Gutowska, Halina Wiśniewska, Jolanta Łowiec, Wanda Michajlina, Józefina Szałańska, Alicja Król (zdjęcie z kroniki LO w Lubaczowie)

 

Skład zespołu w kolejnych latach ulegał ciągłym zmianom, w Dziewiątce śpiewały min : Małgorzata Bielec, Halina Bobrecka, Aleksandra Dec, Hanna Doliniec,Małgorzata Gdula, Ewa Gutowska, Maria Hamułka, Barbara Jagodzińska, Alicja Król, Halina  i  Jadwiga  Kwiatkowskie, Jolanta Łowiec, Wanda Michajlina,Maria Nędza, Jagoda Niemiec,  Lucyna Romaniszyn, Ewa, Jadwiga i Józefina Szałańskie, Barbara Sołga, Maria Wesołowska, Halina Wiśniewska.

Z połowy lat 60 zachowała się taśma z nagraniami dokonanymi na magnetofonie "Melodia" przez prof. Karola Kuntza na potrzeby szkolnego radiowęzła.. Dziewczęta nagrały 25 piosenek z akompaniamentem gitary i fortepianu. Są to zarówno piosenki harcerskie, patriotyczne , jak i popularne w tym czasie przeboje. Niestety jakość nagrania jest dość słaba i ich upublicznienie zależeć będzie od ewentualnego remasteringu. Piosenki te to:
01.Pójdziemy sobie pod rękę  02.Harcerski walczyk  03.Nie dla nas  04.Cygańska ballada  05.Zielona piosenka  06.Z gitarą przez ramię  07.Czemu to, wietrze, stoisz nad wodą  08.Płonie ognisko w lesie  09.Słoneczko  10.Dlaczego niedźwiedź w zimie śpi  11.Harcerski krzyż  12.Moja Ojczyzno  13.Deszcz jesienny  14.Szumi las  15.Gdy zapłonie ognisko  16.Szturmówka  17.Pałacyk Michla  18.Gdy idziemy na przepustkę  19.Szkolne wspomnienia  20.Ławko szkolna  21.Każdy może smiać się z moich marzeń  22.Zakochani są wśród nas  23.Mamo  24.To wszystko z nudów  25.List do Pinokia  

W drugiej połowie sześćdziesiątych kierownictwo muzyczne Dziewiątki przejął utalentowany organista i akordeonista Zbigniew Kruczek, obecnie światowej sławy organista i profesor w Instytucie Notre-Dame w Loverval i w Seminarium Bonne-Espérance w Vellereille-les-Brayeux.

W tym czasie repertuar zmienił się na bardziej poważny, sporą część koncertów stanowiły opracowane przez Z. Kruczka tematy ludowe. Zespół uświetniał swoim śpiewem liczne imprezy okolicznościowe w całym powiecie. Dziewczęta występowały głównie w strojach ludowych, na które zamieniły mundurki harcerskie.
 W tym okresie funkcjonowania Dziewiątki, w zespole śpiewały min :Mieczysława Bochniak, Stanisława Hymon, Krystyna Kwiatkowska, Swietłana Michajlina, Maria Polak, Alicja Urgalska, Ewa Szymańska
Po wyjeździe Zbigniewa Kruczka na studia w Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu (1968), opiekę nad zespołem objął nauczyciel wychowania muzycznego  i kierownik muzyczny Gałganów, Zbigniew Drewniak, który musiał dzielić czas między Gałganów, Dziewiątkę, uczenie w szkole i uzupełnianie własnego wykształcenia w Średniej Szkole Muzycznej w Rzeszowie. 
w 1970 roku zespół został przeorganizowany. Ze "starego" składu zespołu pozostały Krystyna Kwiatkowska, Alicja Urgalska i  Ewa Szymańska. Do zespołu dołączyły dziewczęta śpiewające wcześniej w zespole "Katarzynki" w Szkole Podstawowej nr 1, kierowanym przez Katarzynę Szajowską. Były to Danuta Załuska, Barbara Misztal, Maria Dobrowolska, Danuta Bukowska, Alicja Skoczyńska. Skład ograniczono do ośmiu osób, co wiązało się z zmianą nazwy na "ÓSEMKA", choć nieoficjalnie zespół nadal nazywany był popularnie "Dziewiątką" i z tą nazwą się wszystkim kojarzył. Zmiana wynikała podobno z ograniczeń festiwalowych. Zespoły dziewięcio i więcej osobowe zaliczane były do kategorii chórów. Grupy wokalne mogły liczyć maksimum osiem osób.
Repertuar zespołu stał się znowu nowocześniejszy. Dziewczyny ponownie występowały w harcerskich mundurkach, występowały na festiwalach harcerskich w województwie, koncertowały w PDK. Danuta Załuska współpracowała niekiedy jako solistka z grupą "Odnowa". 

prof. ZBIGNIEW DREWNIAK  (zdjęcie ze zbiorów Z.Drewniaka) ...

... i dziewczyny z ÓSEMKI na obozie szkoleniowym w Dwerniczku 08.1972 ( zdjęcie ze zbiorów D.Cichowskiej) od lewej Alicja Urgalska, Ewa Szymańska, Kola Konosow (instruktor ZHP), Danuta Bukowska, Alicja Wasilewska ( sympatyczka zespołu) i tyłem Alicja Skoczyńska

W ostatnim okresie, po ukończeniu szkoły przez  Krystynę Kwiatkowską, Alicję Urgalską i  Ewę Szymańską zespół śpiewał w piątkę: Danuta Załuska, Barbara Misztal, Alicja Skoczyńska, Maria Dobrowolska, Danuta Bukowska.

Ostatni skład zespołu z roku 1973 (zdjęcie z kroniki LO w Lubaczowie) od lewej: Danuta Bukowska, Danuta Załuska, Barbara Misztal, Maria Dobrowolska, Alicja Skoczyńska

Niestety po wyjeździe Zbigniewa Drewniaka z Lubaczowa (1973), działalność zespołu stopniowo zamarła.

 To tylko zarys biogramu zespołu.  Będę wdzięczny za wszelkie uzupełnienia, korekty i uwagi, które pomogą uzupełnić powyższe informacje

KATIONY

Z początku było nas bardzo mało,
jak dobrych rymów w piosence.
Chłopcy! Dziewczęta! Radio podało,
jest nas już trzysta tysięcy.

[...]

Trzysta tysięcy gitar nam gra,
żyć - nie umierać!
Trzysta tysięcy gitar co dnia,
żyć - nie umierać!

(W.Młynarski, K.Dzikowski - 300 000 gitar)

Zespół młodzieżowy powstał prawdopodobnie w 1964 roku wśród uczniów Liceum Ogólnokształcącego w Lubaczowie na fali gwałtownego rozwoju big beatu w Polsce. W odróżnieniu od innych tego typu doraźnych zespołów, jak "Biało-Niebiescy", którzy próbowali swoich sił w Lubaczowie w tamtym okresie, początkowo grających gdzie się da i na czym się da, w tym na podłączonych do radioodbiorników gitarach akustycznych z przystawkami, Kationy przetrwały próbę czasu, w dużej mierze dzięki wsparciu nauczyciela LO Karola Kunza, który dzięki swoim umiejętnościom technicznym troszczył się o sprzęt zespołu. On też był prawdopodobnie autorem nazwy zespołu.
Pierwszy skład Kationów stanowili: Andrzej Wlezień - gitara basowa, Władysław Jarczyk - perkusja, Zbigniew Butyński - fortepian, Józef  Dobrowolski - gitara, Roman Dobrzański - gitara, śpiew
       Jesienią 1964 roku zespołem zainteresował się Wojciech Okrojek i zaproponował muzykom przejście pod patronat Powiatowego Domu Kultury, gdzie doposażono ich w bardziej profesjonalny sprzęt. Opiekunem muzycznym zespołu został nauczyciel szkoły muzycznej z Jarosławia Andrzej Superson. W tym czasie Andrzeja Wlezienia zastąpił Jerzy Urgalski. Zespół, dzięki swojej pracowitości i nowoczesnemu brzmieniu, szybko stał się konkurencją dla bardziej doświadczonych "Lunatyków". Siłę zespołu wzmocniły wokalistki Zofia Pliś i okazjonalnie śpiewająca z zespołem  Barbara Garbala
Początkiem 1965 roku "Kationy" przeszły pod  hojny patronat Zakładów Roszarniczych, kontynuując  muzykowanie w gruntownie przebudowanych  "Lunatykach".

Zespół KATIONY (zdjęcie ze zbiorów J. Dobrowolskiego) od lewej: Józef Dobrowolski, Andrzej Superson, Władysław Jarczyk, Wiesława Białek, Zbigniew Butyński, Roman Dobrzański, Jerzy Urgalski

Barbara Garbala i Zofia Pliś (zdjęcie ze zbiorów J. Dobrowolskiego)

 To tylko zarys biogramu zespołu.  Będę wdzięczny za wszelkie uzupełnienia, korekty i uwagi, które pomogą uzupełnić powyższe informacje

LUNA

When the clock strikes two,three and four!
If the band slow down we yell for more!
We gonna rock,around the clock tonight,
We gonna, rock,rock,rock till broad daylight!
We gonna rock,gonna rock around the clock tonight

(M.C. Freedman - Rock Around the Clock)

Pierwszy zespół zorganizowany z inicjatywy niestrudzonego animatora lubaczowskiego big beatu, Wojciecha Okrojka, którego bez przesady można nazwać lubaczowskim Franciszkiem Walickim. Grupa powstała w 1963 przy Zakładach Roszarniczych w Lubaczowie i działała do początków 1965 roku.

WOJCIECH OKROJEK- "ojciec chrzestny " lubaczowskiego big beatu (zdjęcie ze zbiorów M. Polak)

Nazwa zespołu pochodzi od wzmacniaczy "Luna", które były na wyposażeniu zespołu, bardzo nowoczesnego, jak na owe czasy sprzętu.

Luna zdobyła sporą popularność "obsadzając" ważniejsze imprezy oficjalno-okolicznościowe, a przede wszystkim grając dwa razy w tygodniu w słynnej w całym województwie restauracji "Lubiana". W czwartki odbywały się tam potańcówki dla młodzieży, gdzie zespół mógł zaprezentować znajomość aktualnych polskich i światowych przebojów, a w soboty na dansingach dla starszej publiczności, grywał bardziej popowo-taneczny repertuar.
W 1963 zorganizowany został konkurs w Lubianej na "firmowy" zespół dansingowy, w którym wzięło udział około dziesięciu zespołów, nie tylko z Lubaczowa, ale i okolicznych miast i miasteczek. Gra w Lubianej, wiązała się bowiem z dość pokaźnymi finansami. Konkurs ten wygrała Luna i przez dwa lata zasadniczo zmonopolizowała występy w Lubianej.
Duży wkład w repertuar zespołu wniósł min. Stanisław Dutkiewicz, który przez kilka lat uczęszczał do szkoły średniej w Gdańsku i właśnie wrócił do Lubaczowa, przywożąc sporo pocztówek dźwiękowych i płyt z przebojami polskimi i brytyjskimi. Szczecin i Gdańsk były w tym czasie centrum polskiej muzyki młodzieżowej, stamtąd wywodziły się bowiem, pierwsze polskie "kolorowe" zespoły, można było też kupić płyty od przypływających z zachodu marynarzy.

Kierownikiem muzycznym został Bronisław Atalski, jedyny który posiadał wykształcenie muzyczne, sprowadzony do Lubaczowa z Jarosławia przez Wojciecha Okrojka.W zespole grali : Zbigniew Hass-kontrabas Bronisław Atalski-akordeon, fortepian , Leszek Zawisza-gitara, Zygmunt Sabal-perkusja, Stanisław Dutkiewicz-gitara, śpiew, Barbara Argasińska-śpiew

Z inicjatywy Danuty Hamułki, kierowniczki harcerskiego zespołu "Dziewiątka" doszło do kontaktów "Dziewiątki" z "Luną". Zespół okazjonalnie wspierany był przez trio wokalne : Jagoda Niemiec, Barbara Sołga, Maria Hamułka, a  Stanisław Dutkiewicz wspierał "Dziewiątkę" śpiewem i gitarowym akompaniamentem.

Zespół LUNA w Lubianej 1963 (zdjęcie z zbiorów S. Dutkiewicza) od lewej Zenon Has, Bronisław Atalski, Leszek Zawisza, Zygmunt Sabal, Stanisław Dutkiewicz i .....

...Barbara Argasińska  (zdjęcie z archiwum  MDK w Lubaczowie)

W roku 1964 działalność zespołu ograniczyła się praktycznie do gry w Lubianej, a w sezonie letnim również do obsługi cotygodniowych zabaw na Wzgórzu Zamkowym. Na inne imprezy zaczynało brakować czasu, a funkcję reprezentacyjnego zespołu przejęli Lunatycy. Pod koniec roku, kiedy z Lubaczowa wyjechali Zbigniew Hass i Bronisław Atalski, a Leszek Zawisza wcześniej przeszedł do konkurencji,  zespół został rozwiązany przez Wojciecha Okrojka.

To tylko zarys biogramu zespołu.  Będę wdzięczny za wszelkie uzupełnienia, korekty i uwagi, które pomogą uzupełnić powyższe informacje.
 

PODZIĘKOWANIA

 Zostało mi po tobie już tylko jedne zdjęcie
Naprawdę więcej nie mam nic i w sercu puste miejsce
Wspominam dawne lata gdy patrzę na to zdjęcie
Bo tylko wspomnień został ślad i w sercu puste miejsce

(M.Gaszyński - Zostało mi po tobie)

W tym miejscu publikował będę listę osób i instytucji, które, o ile nie zastrzegły sobie anonimowości, udzieliły mi cennych informacji i pomocy w gromadzeniu materiałów na temat lubaczowskiego ( i nie tylko) big beatu.
Wszystkim jeszcze raz serdecznie dziękuję.

Krystyna Barzyk
Grażyna Bielec
Teresa Cencora
Danuta Cichowska 
Zdzisław Cichowski
Danuta Czajkowska
Jerzy Czekalski
Józef  Dobrowolski 
Janusz Dziundzio
Ludwik Dorota
Stanisław Dutkiewicz
Zbigniew Drewniak
Antoni Górecki
Wojciech Kostecki
Karol Kunc
Andrzej Jagodziński
Swietłana Juszyńska
Jan Lechowicz 
Maria Magoń
Stanisław Okrojek
Marta Polak
Janina Rokosz
Zygmunt Sabal
Marek Szałański
Ryszard Trubacz
Jerzy Urgalski 

Liceum Ogólnokształcące w Lubaczowie - dyr. Zbigniew Hypiak
Miejski Dom Kultury w Lubaczowie- dyr. Andrzej Kindrat
Polskie Radio Rzeszów - red. Roman Owsiak
Zespół Szkół w Lubaczowie - dyr. Andrzej Nepelski

specjalne podziękowania dla Piotra Kaczora za cyfrowy remastering nagrań